Home Home

Onze realiteit scheppen


18 augustus 2014 - geschreven door Dore

Alles leeft om ons heen en wij zijn scheppers. We zijn dan wel vergeten dat we scheppers zijn, maar wij scheppen constant leven.

In mijn vorige artikel heb ik uitgelegd hoe gedachtevormen worden gecreëerd en dat deze gedachtevormen steeds meer tot leven komen, intelligent worden omdat ze leren van reacties die op ze af komen, waar ze op hun beurt weer op moeten reageren om in leven te blijven, waardoor ze vele vormen aan nemen en uiteindelijk een entiteit gaan vormen, die bestaat uit gedachten en emoties, waar we ons mee gaan identificeren. Een id-entiteit die ons leven over neemt, waardoor onze diepere delen steeds verder naar de achtergrond verdwijnen. Dit is een voorbeeld van hoe we onze scheppingskracht onbewust gebruiken, waardoor we onszelf uiteindelijk alleen beperken.

Omdat we diep van binnen weten dat we scheppers zijn, wordt er vanuit de matrix goed op ingespeeld, door ons allerlei programma's te geven die ons kunnen helpen om onze realiteit te scheppen, zoals de secret en nog vele andere theorietjes.

Maar de kern wordt eigenlijk altijd achterwege gelaten, waardoor er wel dingen veranderen in mensen hun leven maar ze eigenlijk alleen maar verder van hun essentie verwijderd raken. In dit artikel wil ik het gaan hebben over deze programma's, maar voornamelijk ook over onze ware scheppingskracht!


Voorbij aan dit Universum, zijn wij ons eigen Universum. Die hebben we geschapen, om onszelf uit te drukken. Om onze uniekheid uit te drukken. Ik noem het ook wel zelfexpressie.

Dit Universum is een levend wezen en wij hebben aspecten van onszelf dit Universum in geprojecteerd. We bestaan dan ook in alle dimensies, we zijn namelijk multidimensionaal, maar daar zijn we ons nu niet (volledig) bewust van. Dit aspect is wel het hoofdaspect. De boomstam met wortels waar alle takken op uitkomen. Dit aspect is waar wij onze multidimensionaliteit weer gaan ankeren.

Wij hebben dit Universum samen met de schepper van dit Universum gecocreërd. Alles in harmonie met wie dit Universum is. Je kan het vergelijken met een vriend die je leert kennen, je komt bij hem thuis en komt dus in zijn wereld. Je stemt je daarop af, want je gaat je niet gedragen zoals je dat thuis doet, of tenminste dat doe je tot in hoeverre daar de ruimte voor is. Degene bij wie je thuis bent bepaald dus de ''regels'', jij past jezelf erop aan, zonder jezelf er al teveel in te verliezen. Afstemmen dus.

Maar je schept wel samen met die nieuwe vriend allerlei ervaringen, want als jij er niet was geweest dan hadden de ervaringen van die vriend er heel anders uitgezien. Hij heeft bijvoorbeeld allerlei eten in huis en daar moet je het mee doen, maar jij hebt nog wel een idee om iets lekkers klaar te maken van die ingrediënten wat hij nog niet kent, waardoor je ook weer iets toevoegt aan de creaties van die vriend. As above so below.

Wij hebben dus deze hele realiteit mede geschapen, met de schepper van dit Universum. De realiteit waar we nu in leven. Alle zogenaamde 'goede' en 'slechte' ervaringen hebben we zelf voor gekozen. Alles wat we om ons heen zien, hoe onze wereld is vormgegeven, zijn wij mede verantwoordelijk voor. Het zijn namelijk onze eigen creaties. Om dus weer in contact te komen met onze scheppingskracht is het van essentieel belang om onze eigen creaties weer in te gaan nemen!


Iedereen die zich een beetje verdiept heeft in de artikelen op Indigo Revolution onder kopje blijvend actueel heeft nu wel een beeld over hoe we op eindeloos veel manieren worden gemanipuleerd.

Één van die manieren is via religie. En dan niet alleen via het Christendom, de Islam, het boeddhisme en de vele andere religies die er zijn. Nee ook via de New Age, welke onwijs veel vertakkingen heeft. Het bewustzijn van de mens werd groter, mensen begonnen steeds meer hun uniekheid uit de drukken en een eigen mening te krijgen, vooral sinds de revolutionaire jaren 60, en die mensen moesten ook allemaal opgevangen worden in programma's die paste bij het vernieuwde bewustzijn.

In een New Age boekenwinkel vind je zoveel boeken, met zoveel kennis dat je werkelijk waar alle kanten op wordt getriggerd. En op school zijn we zo geprogrammeerd dat we veel kennis kunnen opnemen, maar niet meer in staat zijn om ons eigen licht erop te werpen, om voor onszelf na te denken. Eigenwijsheid wordt namelijk niet meer getolereerd op school. Wat er in boeken staat moet je voor letterlijk waar aannemen en zoveel mogelijk kennis achterover slaan zodat je niet eens de kans krijgt om zelf kritisch na te denken en kennis met elkaar te verbinden.

Gevolg hiervan is dat er een hoop mensen zijn die allerlei boeken napraten met kennis die ze hebben opgeslagen, maar door de bomen het bos niet meer zien.


Een groot programma dat in allerlei vormen en maten en geuren en kleuren de ronde doet is het programma's dat ons uitlegt hoe we onze realiteit kunnen scheppen. Natuurlijk zijn onwijs veel mensen hier vatbaar voor. We herinneren diep van binnen dat we allemaal scheppers zijn en daarbij zitten we allemaal vastgeroest in een soort verkapte slachtofferrol waar perfect op ingespeeld word.

Wie wil er namelijk niet rijk worden en overvloed hebben. Wie wil niet dat al hun angsten en schuldgevoelens en conflicten en problemen als sneeuw voor de zon verdwijnen? We willen toch allemaal een perfect leven? We herinneren ons namelijk nog hoe het kan zijn. Hoe de werkelijkheid was voordat we zo diep afdaalden in de dimensies. Toen alles nog synchroon liep en we in harmonie met elkaar leefden. Weer een perfecte ingang om op in te spelen. Echt de manipulatie gaat zo ver en is zo briljant in elkaar gezet dat ik er alleen een diep respect voor kan hebben!

Als ik alle programma's die in spelen op onze scheppingskracht op een rijtje zet dan zijn er de minst geraffineerde versies zoals de secret en andere versies gericht op het positief affirmeren. Heb zoveel mogelijk positieve gedachten en je realiteit zal zich hiernaar gaan vormen. Zeg zo vaak als je kan tegen jezelf dat je van jezelf houdt en je gaat er vanzelf in geloven ehhmm ik bedoel en je gaat vanzelf van jezelf houden. Zeg zo vaak als je kan tegen jezelf dat je een miljoen euro hebt en voor je het weet heb je ineens een miljoen euro.

Al deze boeken of documentaires beginnen ook altijd met van die ongeloofwaardige verhalen, van mensen die na een paar dagen affirmeren ineens in een villa van een paar miljoen euro wonen en vervolgens vertellen dat al hun problemen als sneeuw voor de zon verdwenen zijn. En ik verbaas me er nog steeds over hoe mensen geilen op verhalen die te 'mooi' zijn om waar te zijn. Dat is immers waar we zo naar verlangen toch? Iets wat al onze verwachtingen zal overtreffen en dat is waar we als mensheid naar op weg zijn, een evolutiesprong die al onze verwachtingen zal overtreffen, weer een perfecte ingang om op in te spelen met zoetsappige verhaaltjes, waarin de logica dan wel compleet ontbreekt. Maar verblind als we zijn door het intense verlangen naar overvloed en positiviteit valt dat amper nog op.


Maar er zit wel veel waarheid in deze theorieën. Onze gedachten spelen zeker een rol in het scheppen van onze werkelijkheid. Zoals ik dit artikel al begon leeft alles en elke gedachte die wij scheppen leeft dus ook. We zijn constant leven aan het scheppen.

En de waarheid is ook nodig om mensen aan te trekken en erin te laten geloven.

Sommige mensen zijn namelijk wel in staat om logisch na te denken en vinden gaten in het verhaal dat positieve gedachten er wel voor zorgen dat alles vanzelf goed komt en komen er achter dat dit alleen maar passief maakt.

Deze mensen weten dat er diepere delen een rol spelen in het creëen van onze werkelijkheid. Zoals ons onderbewustzijn. Misschien proberen ze eerst met positieve gedachten allerlei overvloed aan te trekken maar merken ze dat het vaak niet werkt en concluderen ze dat ze bewust wel heel vaak iets kunnen denken, maar als ze er onbewust niet in geloven er niets veranderd.

Onbewuste programmering zit namelijk diep en als we iets heel vaak denken, maar onbewust een overtuiging hebben welke deze gedachten tegenspreekt dan zal er niet veel veranderen. Volgens deze mensen is het dus van groot belang om bewust te worden van onze onbewuste programmering.

Als we dus bijvoorbeeld altijd denken dat we een tekort hebben aan geld, dan komt dat voort uit een onbewuste overtuiging dat we altijd tekort hebben. Belangrijk is dan om bewust te worden van deze onbewuste programmering en deze om te buigen naar de overtuiging dat we overvloed hebben. Nou je snapt het al. Het hetzelfde verhaal maar in een iets mooier jasjes. Je bent nog steeds vanuit je bewustzijn een nieuwe overtuiging aan het planten in je onderbewustzijn.

Je bent een negatieve id-entiteit aan het omvormen door negatieve overtuigingen om te buigen naar positieve overtuigingen. Je bent dus je eigen softwareprogramma's opnieuw aan het instellen, naar hoe jouw beperkte bewustzijn/mind dat denkt te willen vormgeven.  


Nu zijn er ook nog theorieën die het allemaal nog ingewikkelder maken. Die je hogere zelf erbij betrekken. Ze zeggen dat als je je onderbewustzijn en je bewustzijn op éen lijn brengt met je hogere zelf, je zo je werkelijkheid kan gaan scheppen.

Natuurlijk zit daar heel veel waarheid in, want jouw diepere zelf, jouw ziel, is de schepper die jij in essentie bent. Maar ook hier wordt de waarheid weer zo omgebogen dat het vaak een valkuil wordt.  

Mensen maken zichzelf namelijk wijs dat ze zo vanuit hun diepere zelf een intentie kunnen zetten, hun onbewuste programmeringen kunnen overstijgen en zo hun hogere zelf, onderbewustzijn en bewustzijn op én lijn kunnen brengen.

Als ze diep van binnen dus weten dat ze overvloed hebben dan hebben ze dat. Weten is kunnen en ook hier zit onwijs veel waarheid in. Want als we weten dat we over water kunnen lopen dan kunnen we dat. Het is de diepgewortelde overtuiging dat het onmogelijk is die ervoor zorgt dat we het ook niet kunnen. Maar de valkuil zit erin dat je vanuit je bewustzijn de intentie kiest en dus tegen je onderbewustzijn en tegen je huidige ervaringen aan het vechten bent, omdat je het anders denkt te willen zien. En als je bewustzijn tegen je onderbewustzijn gaat vechten dan wordt de fragmentatie tussen deze twee alleen maar groter.

Deze theorieën vertellen ook vaak dat we onze werkelijkheid vorm kunnen geven door ons af te stemmen op de lagen van realiteit die wij kiezen. Als we ons dus bezig gaan houden met manipulatie van buitenaf dan stemmen we onszelf daar op af en zal het onderdeel uit maken van onze realiteit.

Er wordt dan gezegd dat je je beter alleen maar bezig kan houden met positieve dingen, want dan zullen er ook alleen maar positieve dingen op je pad komen. Wederom zit hier een kern van waarheid in. Als jij je niet bezig houdt met manipulatie zal het lijken alsof het geen onderdeel van je leven uitmaakt, je zal het niet zien omdat je je kop in het zand steekt en onder de grond is het veel te donker om te kunnen zien.

En zoals ik in mijn vorige artikel beschrijf is ontkenning de manier om bepaalde delen in jezelf te onderdrukken. Maar vroeg of laten moeten we er toch een keer doorheen, want er is geen weg omheen.


Wij hebben alles ervaren wat dit Universum te bieden heeft en zijn aan het einde van onze Universele reis aangekomen. Niet iedereen, maar wel de mensen voor wie ik schrijf en we staan op het punt om alles wat we zijn weer te gaan integreren in deze fysieke vorm. We zijn de eerste dit het lef hebben gehad om zo diep af te dalen in de dimensies.

Het is niet voor niets dat we op alle mogelijke manieren van ons pad worden afgehouden, via zoveel lagen dat het niet anders kan zijn dat we gewoon onwijs krachtig zijn. Anders zouden bepaalde jaloerse krachten niet hun best doen om ons te beperken, via de gezondheidszorg met chemische medicijnen die alle oorzaken alleen maar onderdrukken, met politiek door ons het gevoel te geven dat we een keuze hebben, terwijl alle mensen die aan de macht komen chantabel zijn en daarbij niets voor het zeggen hebben, via chemtrails en dus de lucht die we inademen, via technologie die zombies maakt van iets dat ooit een mensenras was, via ons drinkwater en eten, via religie en via onze mind waar constant gedachtes in worden gestopt, via ons chakralichaam en dus onze gevoelens, via ons DNA en ik weet zeker dat dit nog meer het topje van de ijsberg is van alle manipulatie waar wij aan onderhevig zijn.

Zou er zoveel moeite en energie in gestoken zijn als we niet zo onwijs krachtig zouden zijn dat we het hele Universum in ons hebben zitten, en er niet werd gevreesd voor de ware scheppingskracht die in ons huist en die we snel, in dit leven, weer zullen gaan gebruiken? Zal jij je kudde schapen op zulke manieren manipuleren als een simpel hek voldeed?


De manipulatie en het hele plan om ons in deze tijd te laten vallen voor alle mind-control programma's gaat veel verder terug dan dit leven. Iedereen is getraumatiseerd en lijdt in min of meerdere mate aan een soort posttraumatische stress stoornis. En op basis van onze trauma's via ons onderbewustzijn worden we gemanipuleerd, want dat zijn onze ingangen.

De afgelopen 2000 jaar zijn we ondergedompeld in duisternis. We hebben ons dieptepunt zeker bereikt en als je het bekijkt vanuit licht (eigenschap van dit Universum) en dus waveform (eigenschap van licht) dan weet je dat alles in een golfbeweging gaat. Het is dus heel logisch dat we in duisternis zijn ondergedompeld en een dieptepunt hebben bereikt voordat we bij de climax komen.

Er is de afgelopen 2000 jaar alles aangedaan om ons zo te traumatiseren dat we compleet afgesneden zijn geraakt van liefde. Van ons gevoel. Van alles wat we in essentie zijn. We zijn compleet verstrikt geraakt in allerlei overlevingsmechanismen die we nodig hadden om deze extreem duistere periode te doorstaan.

Ongeveer 2000 jaar geleden was de kruisiging van de incarnatie van de Zon. Ik heb vage herinneringen aan dit moment. Ik weet dat ik erbij was en ik weet dat velen die dit nu lezen erbij waren in die tijd. Religies hebben zijn identiteit gekaapt en er een jesus van gemaakt, een nieuwe versie van zeus die beter aansloot op de nieuwe tijd. Geen boos kwaadaardig figuur meer, maar een soort hippie.

Wat ik weet is dat hij zich opofferde aan de reïncarnatiecyclus en dus onder de mensen zou gaan leven. Wat dit betekende was dat hij zijn vrouw moeder Aarde en zijn kinderen de mensheid losliet en dus zijn beschermende kracht op gaf. Dat betekende dat zowel de mensheid als de Aarde en de Zon zelf compleet onderhevig zouden raken aan de externe manipulatie van buitenaf.

Ik zie een flits van dat moment en het besef krijg ik dan door, niet in woorden, maar echt als besef en vanaf dat moment werd alles duisterder. Het was het begin van een hele pijnlijke periode en ik voel gewoon de pijn nu ik dit typ. Voor meer informatie over dit onderwerp lees het artikel: De Universele Energieën.


De Aarde en de Zon hadden alle grip van buitenaf aardig los weten te schudden toen ze samen de Aarde bewandelden. Maar vanaf dat moment, het moment van de kruisiging, kreeg de matrix, met aan de top van de piramide de valse god die aanbeden wordt in religies, langzaam weer zijn grip terug en de greep waarin ze de mensheid en de Aarde vast hebben gezet is steviger dan ooit.

Wij hebben zelf gekozen om dit allemaal te ervaren. We hebben zelf gekozen om extreme dualiteit te ervaren en licht en duister ligt in deze extreme mate van dualiteit erg ver uit elkaar. Maar uiteindelijk zijn deze twee zijden van dezelfde medaille van dualiteit én zelfde energie.

De duistere periode waar wij in zijn ondergedompeld was dus nodig om ons zo te traumatiseren dat we minstens voor enkele van de eindeloos veel mind-control programma's zouden vallen. Daarom dat ik dit stukje geschiedenis vanuit mijn eigen herinnering en innerlijk weten even meeneem.

Mannen hebben in oorlogen moeten vechten en hebben zichzelf compleet af moeten snijden van hun gevoel omdat ze moesten moorden in de kou en honger in erbarmelijke omstandigheden. Vrouwen werden verkracht en vermoord en hun kinderen werden verkracht voor hun ogen en ook vermoord. Vrouwen mochten hun stem niet meer laten horen en waren verplicht zichzelf compleet weg te cijferen, hun wijsheden werden niet getolereerd, want dan werden ze verbrand of opgehangen.
Mannen mochten niet voelen, hun hele leven bestond uit moorden en oorlog voeren, elkaar verpletteren voor macht, of anders zelf verplettert worden. Rassen, zowel mannen als vrouwen, zijn slaven geweest en compleet onderdrukt en vergast en afgeslacht in oorlogen.

Ook hebben we de andere rol gespeeld en andere mensen bruut gemarteld en vreselijke dingen aangedaan. Terwijl wij niet zo zijn als mens, diep van binnen. Het was de buitenaardse manipulatie die ons dreef tot zulke dingen, de extreme mind-control die ervoor zorgde en nog steeds voor zorgt dat ons gevoel compleet is weggestopt en we tot zulke dingen in staat zijn.

Natuurlijk zijn we het diep van binnen wel, we zijn het meest duistere van het duister en het meest lichte van het licht, vanuit een dieper niveau bekeken. Maar vanuit het drama zelf bekeken hebben we dingen gedaan die compleet tegen ons gevoel indruisen. Kijk maar eens om je heen. Hoeveel mensen acht jij in staat om meedogenloos iemand in zijn hoofd te schieten?

We zijn zo diep de duisternis in gedompeld dat we niet beseffen hoe getraumatiseerd we zijn. We moesten compleet leven volgens de regels van de kerk, waardoor we werden beroofd van elke vorm van zelf liefde.

We werden gedwongen om ons volledig te schikken naar de massa en de status quo wat betekende dat we onszelf compleet moesten verloochenen om niet verstoten of vermoord te worden. En hoe erg voelt het als jij in een moment verkeerd waarin je totaal niet jezelf mag zijn? Hoe veel pijn doet dat? Niemand mocht zijn uniekheid uitdrukken want dat werd de kop ingedrukt.

We zijn dus compleet afgesneden geraakt van liefde, als we van iemand hielden dan mocht dat niet want diegene had een verkeerde religie of kwam uit een andere stand dan jij. Daarbij mocht je niet van iemand houden, want je werd uitgehuwelijkt en werd gedwongen in allerlei situaties te leven waarin je totaal niet gelukkig was.


Nou zo kan ik nog wel even doorgaan. We hebben ons dieptepunt gehad en daar wordt nu op ingespeeld met met alle licht en liefde programma's.

Zo ook de programma's die inspelen op onze scheppingskracht. Er is namelijk én ding dat al die programma's met elkaar overeen hebben en dat is dat ze suggereren dat ons leven negatief is en we dit positief moeten omvormen.

De hele geschiedenis die ik net heb beschreven is van essentieel belang om dit alles in perspectief te zien. We zijn namelijk zolang ondergedompeld in een duistere periode dat we allemaal snakken naar het andere uiterste van de medaille en dat is licht en positiviteit, overvloed, liefde. We snakken naar liefde.

En we zullen ook allemaal doorschieten naar het andere uiterste van de medaille, daar is ook niets mis mee. Soms dan moeten we doorschieten van het ene uiterste naar het andere om in het midden te komen. Ik heb zelf ook aan de kosmische drugs gezeten en zweefde een periode door het leven.

Maar het is nu tijd om te centreren als je het mij vraagt en alleen door te centreren kunnen we weer in contact komen met onze ware scheppingskracht. We hebben namelijk extreem lichte periodes meegemaakt tijdens onze Universele reis. Alleen werden we dat op een gegeven moment zat, omdat er weinig tot geen uitdaging in zit en het ontzettend saai wordt op den duur.

We hebben ook ervaren wat extreem duister is, we zijn meedogenloze basterds geweest, allemaal! En in bepaalde incarnaties waren we daar ook helemaal content mee. Maar wat we niet moeten vergeten is dat we de afgelopen 2000 jaar al richting het einde van onze reis gingen, wat betekent dat we al hadden ervaren hoe het is om het meeste duistere van het duistere te zijn. We wisten allang dat dat niet hetgeen is waar we in wilde blijven hangen.

Maar door de externe manipulatie van buitenaf werden we zo gemind-controlled dat we (vanuit het drama bekeken) werden gedwongen om ons zo te gedragen, terwijl het ons eigenlijk al niet meer paste.

Kijk nu maar in oorlogen waar hele landen met elkaar in gevecht zijn. Het had zomaar Nederland kunnen zijn. Maar wie van de mensen die jij kent zouden hier vanuit hunzelf voor kiezen? Vrijwel niemand! Het is de mind-control die ons zo onwijs in zijn greep heeft dat we als marionetten worden bewogen en de matrix vele volledig over kan nemen.

Het is belangrijk om te beseffen dat we zo niet zijn diep van binnen en als je dat beseft kan je je voorstellen hoe vreselijk het is geweest om de tijd door te maken die we de afgelopen 2000 jaar hebben meegemaakt.


Ik bedoel dit niet om mensen in de slachtofferrol te plaatsen. We hebben zelf gekozen om zo gemanipuleerd te worden, de Aarde en de Zon hebben hier zelf voor gekozen. We moesten dit meemaken om nu tot een climax te komen.

Zoals ik al zei zijn we het meest duistere van het duister geweest en het meest lichte van het licht. De rollen die nu gespeeld worden door de energieën en krachten die de matrix vormen, hebben wij ook gespeeld.

We kunnen alleen de schepper zijn, die wij in essentie zijn, als we centreren en dat betekent dat we accepteren dat het is zoals het is. Het niet mooier maken dan het is en het ook niet slechter maken dan het is. Het is zoals het is.

Negatief en positief zijn slechts twee zijden van dezelfde medaille van dualiteit, twee energieën die eigenlijk én zijn. We dienen ze dus beide te omarmen. Zodra we doorschieten naar het ene uiterste dan vervallen we dieper in extreme dualiteit.

Als we ze samenbrengen, steeds meer, dan overstijgen we extreme dualiteit. Dan komen positief en negatief steeds dichter naar elkaar toe en worden ervaringen meer neutraal. Dingen kunnen leuk zijn en vanzelf gaan (positief) en toch ook eng en uitdagend (negatief) tegelijkertijd.

Alles in deze tijd is bedoeld om ons nu door te laten schieten naar de positieve kant. En daarom suggereren de boven genoemde programma's dat we alle negatieve gedachtes om moeten vormen naar positieve gedachtes.


Maar als het bedoeld is om naar het midden te komen, denk je dat het dan bedoeld is om in dit leven overvloed te hebben? In een grote villa te wonen en te zwemmen in het geld? Denk je üerhaupt dat als je heel vaak denkt dat je gelukkig bent dat je het dan vanzelf wel word. Zou er geen dieperliggende reden zitten achter de negatieve programmering. Is het niet veel vruchtbaarder om te accepteren dat het is zoals het is en op die manier al je ervaringen recht in de ogen te kijken? Je hebt al jouw ervaringen zelf geschapen om jou te helpen om nu in balans te komen en dus te centreren. Je bent geen slachtoffer maar een schepper.

Als jij nu negatief geladen ervaringen aantrekt dan heb jij die ervaringen nodig om in balans te komen. Om de duistere aspecten in jezelf aan te raken en als je het duistere buiten jezelf afwijst is dat voor jou een spiegel dat je die duistere aspecten in jezelf ook nog niet omarmt.

Als jij ervaringen aantrekt die jou pijn doen, dan heb je er zelf voor gekozen om zo met jouw innerlijke pijn in contact te komen, met de wonden en trauma's die we allemaal in ons dragen. Als we die niet zouden hebben zou een ervaring ons ook niet raken. Waarom zouden we deze kostbare mogelijkheden om onszelf te helen wegdenken met positieve gedachtes en verlangens die uit ons mind komen?

Willen we overvloed en liefde buiten onszelf aantrekken? Denk je dat als je honderden keren tegen jezelf zegt dat je de liefde van je leven tegenkomt, je intentie zet en hier zo je best voor doet, je dan ook de liefde van je leven tegenkomt? Of resoneert het toch meer dat dit verlangen voortkomt uit de leegte in jezelf en dat als je je pijn gaat erkennen en je wonden gaat helen en genoeg van jezelf gaat houden, dat je dan vanzelf liefde aantrekt. De uiterlijke wereld is toch een spiegel van onze innerlijke wereld?


Wat vergeten is in al deze programma's is dat we zelf hebben gekozen om hier te zijn en onze essentie ons pad hier heeft uitgestippeld. Alles gaat zoals het moet gaan. En dat betekent niet dat we ons kop in het zand moeten steken en lekker passief moeten gaan zitten zijn met zijn allen.

Het gaat zeker wel om bewust worden en alert zijn, maar dat betekent in mijn ogen niet dat we moeten streven naar geluk. Dat we moeten streven naar ons constant goed voelen en overvloed hebben want dat is niet waar het nu om gaat.

Onderbewustzijn en bewustzijn zijn in mijn ogen weer twee uitersten van dualiteit die steeds dichter naar elkaar toe komen als we extreme dualiteit aan het overstijgen zijn. Ik ga er geen derde of vierde component zoals mijn hogere zelf bij betrekken, want dat maakt het alleen maar onnodig ingewikkeld.

Heel simpel gezegd is mijn bewustzijn hetgeen ik me nu al bewust van ben en mijn onderbewustzijn alles waar ik me nog niet bewust van ben. Overdag leef ik voornamelijk vanuit mijn bewustzijn en 's nachts komt mijn onderbewustzijn naar boven. Ook dromen en wakker zijn, zijn twee uitersten van dezelfde medaille van dualiteit die steeds meer samen zullen komen naarmate ik extreme dualiteit overstijg.

Mijn diepere aspecten, mijn multidimensionaliteit, mijn verleden en toekomst, alles zit in mijn onderbewustzijn. Natuurlijk ben ik me wel voor een fractie bewust van mijn verleden en mijn essentie, maar zoals ik zeg slechts een fractie van mijn essentie zit in mijn bewustzijn. Waarom zou ik dan vanuit die fractie van wat ik in essentie ben, controle uit gaan oefenen op mijn onderbewustzijn en op mijn ervaringen?

Is dat wat in mijn onderbewustzijn zit niet veel wijzer en allesomvattend en kan ik me niet beter overgeven aan mijn onderbewustzijn die mijn pad hier heeft uitgestippeld. En kan ik de ervaringen die op mijn pad komen niet beter met dankbaarheid omarmen en gebruiken om me steeds meer bewust te worden van mijn onderbewustzijn?


Natuurlijk zitten in ons onderbewustzijn ook programma's die ons beperken. Maar door te accepteren dat het is zoals het is neutraliseren we deze programma's.

Er komt een ervaring op ons pad waar we zelf voor hebben gekozen, als we volledig openstaan om de les eruit te halen, om ons te laten raken en zo met onze pijn in contact komen om te helen, worden we ons steeds meer bewust van de wonden in ons onderbewustzijn en als we meer wonden helen worden we sterker en krachtiger en kunnen we het aan om meer en meer te dragen in ons bewustzijn en zullen we ons dus meer en meer bewust worden van ons onderbewustzijn.

Als we ons durven te laten gaan op de golven, van negatief en donker, naar positief en licht, als we niet bang zijn om de diepte in te vallen en deze diepte kunnen omarmen, dan schieten we vanzelf weer door naar het licht waarin we onszelf helemaal verliezen, bijvoorbeeld in verliefdheid en zweven we doordat we helemaal van de grond getild worden. Als we van uiterste naar uiterste durven door te schieten en ze beide omarmen, dan komen we vanzelf steeds meer in het midden uit.

Alles gaat zoals het moet gaat en elke ervaring is een kostbaar geschenk om steeds meer te centreren. Elke ervaring nu is bedoeld om te centreren. Door controle uit te gaan oefenen met positieve gedachten, affirmaties en intentie te zetten die alleen maar richten naar de positieve kant van de medaille geven we het vertrouwen op in onszelf en zetten we onszelf vast.

Als we genoeg geld hebben om rond te komen, maar niet veel meer, dan kunnen we hier een negatief programma van maken door steeds tegen onszelf te zeggen 'ik heb tekort' maar dan maken we het slechter dan het is.

We kunnen dit negatieve programma omvormen naar een positief programma door te zeggen 'ik heb geld in overvloed' maar dan maken we het mooier dan het is. Het is wat het is en we komen pas op de flow als we accepteren dat het is zoals het is. We hebben genoeg geld om rond te komen. Punt. Het is zoals het is met een reden, als we die reden zien kunnen we aan de ervaring voorbij en kan het elk moment anders zijn, maar het is zoals het is in het hier en nu.

Daarnaast zijn al die programma's gericht op dingen buiten onszelf. Het gaat erom dat we de liefde weer in onszelf vinden, want in die liefde schuilt de schepper die wij in essentie zijn. En je gaat echt niet van jezelf houden als je dat heel vaak tegen jezelf zegt in gedachten. Ja misschien ga je er zelf in geloven, dat wel.

Maar we kunnen pas weer verliefd worden op onszelf als we alles wat we zijn omarmen, zowel het meest duistere van het duister als de meest lichte kanten van onszelf en dus ook de meest negatieve als de meest positieve ervaringen. Voel je weerstand bij een ervaring? Dan kan je deze weerstand neutraliseren door dat wat er zit naar boven te laten komen de les te zien in de ervaring. De weerstand is een deur om weer een stapje dichter bij jezelf uit te komen.

De ervaringen op ons pad zijn er om aan te gaan en meer en meer delen van onszelf te integreren, niet om er voor te vluchten door het anders te willen zien.

Als we onze onbewuste programmeringen kunnen neutraliseren, door het steeds te doorzien, als we dingen niet mooier of minder mooi maken dan dat ze zijn dan komen we steeds meer in lijn met onze essentie. En onze essentie heeft elke ervaring voor ons geschapen. Als we tegen deze ervaringen vechten creëren we id-entiteiten en of ze nou positief of negatief gevormd zijn, ze beperken ons.  

Als we elke ervaring aangrijpen als een kostbaar geschenk, zonder waarde oordeel, dan nemen we steeds meer verantwoordelijkheid voor onze eigen creaties en als we onze creaties steeds meer innemen dan worden we ons steeds meer bewust van de schepper die wij in essentie zijn.

We hoeven onze realiteit dus niet te scheppen, dat hebben we al gedaan en doen we constant, we hoeven ons daar alleen maar bewust van te worden!


Geschreven door,


Dore